με το εκρηκτικό της ταμπεραμέντο. Είναι ένας ρυθμός πάνω στη σκηνή που σε απογειώνει και σε παρασύρει να δεις τα πράγματα πιο φωτεινά και πολύχρωμα. Την πέτυχα στο «Παλλάς» όπου θριαμβεύει μαζί με τον Μάριο Φραγκούλη. Μου εξομολογείται πως είναι χαρούμενη γιατί μέσα από το τραγούδι νοιώθει πως έστω και για λίγο αλλάζει η διάθεση του κόσμου. « Η εποχή που ζούμε έχει σκούρα χρώματα και προσπαθούμε κι εμείς μέσα από το τραγούδι και μέσα από αυτή την ευλογημένη επικοινωνία να δώσουμε μια ακτίνα φωτός, μια ανάταση ψυχής. Είναι μια πάρα πολύ δύσκολη εποχή. Όχι μόνο για τον κόσμο αλλά και για μας. Δημιουργείται μια γκρίζα ατμόσφαιρα που πρέπει να την κόψεις, να την σπάσεις, να την γεμίσεις με χρώματα μέσα από τη μουσική».
Με δωδεκάωρες πρόβες και αφού έκαναν το γύρο του κόσμου με τον Μάριο προς αναζήτηση τραγουδιών, παρουσιάζουν μια εξαιρετική μουσική παράσταση όπου η Άλκηστη καταθέτει όπως πάντα τον πείσμα, την τελειομανία, το κέφι και την αισιοδοξία της. «Έχουμε μια απίθανη χώρα και δεν ξέρω πως θα ξεμπλέξουμε από αυτόν τον λαβύρινθο των πραγμάτων. Δεν ξέρω ποιος έχει την άκρη του νήματος. Επειδή όμως πάντα μ΄αρέσει να βλέπω ένα φως στην άκρη του τούνελ, νομίζω πως κάποια στιγμή όλα θα μπουν στη θέση τους. Ίσως μάλιστα να είναι μια θαυμάσια ευκαιρία για να πάει ο κάθε κατεργάρης στον πάγκο του!
Πρέπει να αναθεωρήσουμε και να ανασυντάξουμε τις δυνάμεις μας, να δουλέψουμε περισσότερο, να γίνουμε και πάλι άνθρωποι με όλη τη σημασία της λέξης, γιατί πιστεύω πως όλοι μας είχαμε ξεφύγει σε κάποια πράγματα».
Πιστεύει πως πρέπει να μηδενίσουμε το κοντέρ και να ξαναρχίσουμε από την αρχή με άλλες αξίες. «Οι αξίες μέσα από αυτόν τον πανικό θα αλλάξουν περίτρανα! Αυτοί που αγαπούν αυτό που κάνουν και το καταθέτουν χρόνια, αυτοί που έχουν μια ευαισθησία στο αντικείμενό τους θα επιζήσουν. Οι τυχάρπαστοι και όσοι προσπαθούν με μη νόμιμους τρόπους να επιζήσουν θα πάνε στην άκρη. Η περίοδος των αστέρων του εικοσιτετραώρου έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Ο κόσμος καταλαβαίνει πια τις αξίες. Αυτόν που έχει ταλέντο θα τον ψάξει, θα τον βρει και θα τον στηρίξει».
Στεναχωριέται με το κατάντημα της τηλεόρασης και τα την ποιότητα των προγραμμάτων της. «Η τηλεόραση είναι ένα αδηφάγο ζώο. Έχει παίξει πολύ άσχημο ρόλο. Ένα τόσο ισχυρό μέσο εκπέμπει ένα τόσο αδύναμο σήμα πολιτισμού. Βέβαια και η οικογένεια παίζει ρόλο. Τι πνευματική τροφή δίνουν οι γονείς στα παιδιά τους. Δεν μπορεί να ξέρουμε κάποια αστεράκια της τηλεόρασης και να μην ξέρουμε ποιος είναι ο Σεφέρης, ο Ελύτης, ο Καβάφης, ο Ρίτσος, ο Καρυωτάκης.
Πιστεύω πως σύντομα θα σταματήσει αυτός ο ξεπεσμός. Η Ελλάδα δεν είναι αυτό που βλέπουμε. Η Ελλάδα είναι κάτι άλλο. Δεν είναι αυτό που παρουσιάζει η τηλεόραση. Αυτό είναι ένα χαλασμένο φαγητό που θα καταλήξει στα σκουπίδια!
Δεν πρέπει να το βάλουμε κάτω. Δεν πρέπει να μας πάρει το ποτάμι.»
Σημειώνει τέλος πως μέσα από τις δυσκολίες γεννιόνται νέα ρεύματα, απόψεις και προτάσεις και εύχεται τα καλύτερα για τη νέα χρονιά!
Πρέπει να αναθεωρήσουμε και να ανασυντάξουμε τις δυνάμεις μας, να δουλέψουμε περισσότερο, να γίνουμε και πάλι άνθρωποι με όλη τη σημασία της λέξης, γιατί πιστεύω πως όλοι μας είχαμε ξεφύγει σε κάποια πράγματα».
Πιστεύει πως πρέπει να μηδενίσουμε το κοντέρ και να ξαναρχίσουμε από την αρχή με άλλες αξίες. «Οι αξίες μέσα από αυτόν τον πανικό θα αλλάξουν περίτρανα! Αυτοί που αγαπούν αυτό που κάνουν και το καταθέτουν χρόνια, αυτοί που έχουν μια ευαισθησία στο αντικείμενό τους θα επιζήσουν. Οι τυχάρπαστοι και όσοι προσπαθούν με μη νόμιμους τρόπους να επιζήσουν θα πάνε στην άκρη. Η περίοδος των αστέρων του εικοσιτετραώρου έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Ο κόσμος καταλαβαίνει πια τις αξίες. Αυτόν που έχει ταλέντο θα τον ψάξει, θα τον βρει και θα τον στηρίξει».
Στεναχωριέται με το κατάντημα της τηλεόρασης και τα την ποιότητα των προγραμμάτων της. «Η τηλεόραση είναι ένα αδηφάγο ζώο. Έχει παίξει πολύ άσχημο ρόλο. Ένα τόσο ισχυρό μέσο εκπέμπει ένα τόσο αδύναμο σήμα πολιτισμού. Βέβαια και η οικογένεια παίζει ρόλο. Τι πνευματική τροφή δίνουν οι γονείς στα παιδιά τους. Δεν μπορεί να ξέρουμε κάποια αστεράκια της τηλεόρασης και να μην ξέρουμε ποιος είναι ο Σεφέρης, ο Ελύτης, ο Καβάφης, ο Ρίτσος, ο Καρυωτάκης.
Πιστεύω πως σύντομα θα σταματήσει αυτός ο ξεπεσμός. Η Ελλάδα δεν είναι αυτό που βλέπουμε. Η Ελλάδα είναι κάτι άλλο. Δεν είναι αυτό που παρουσιάζει η τηλεόραση. Αυτό είναι ένα χαλασμένο φαγητό που θα καταλήξει στα σκουπίδια!
Δεν πρέπει να το βάλουμε κάτω. Δεν πρέπει να μας πάρει το ποτάμι.»
Σημειώνει τέλος πως μέσα από τις δυσκολίες γεννιόνται νέα ρεύματα, απόψεις και προτάσεις και εύχεται τα καλύτερα για τη νέα χρονιά!
No comments:
Post a Comment